Bir gülümseme,
Gecenin o karanlığında,
Sevginin yerine, dört duvarla,
Göklerde parlayan yıldızlar,
Denizlerin dalgaları gibi,
Haykırır yalnızlık!
Ölümün o esrarengiz korkusu,
Ohh çekildiğinde sallanan dağlar,
İstanbul’un haliç’e olan isyanı gibi,
Öfkeli yalnızlık!
Zaman zaman maziye sürüklenen,
Oradaki bir saniyenin özlemi gibi,
Haykırır yalnızlık!
Karınca sürüsü gibi,
Körü körüne yaşayan insanların,
İçinde yaşanılan yalnızlık...
Hiç koyar mı ?
Koyar mı ey dostlar!
Mehmet Aydemir
Kayıt Tarihi : 23.5.2008 14:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Güzeldi, beğeniyle okudum...Yüreğinize sağlık
Rabbim yalnız bırakmasın
Tebrik ederim
saygı ve selamla
Bazan hepimiz kalbalıkların içinde
Kendimizi yapayalnız hissederiz
Maziyi hatırlayıpta isyan etmemek elde mi
Çok güzel bir şiir kaleminize sağlık
Zerrin TAYFUR
TÜM YORUMLAR (3)