Umarsızca tüketilen ömrün en başında belli olan yalnızlığı şimdi fark edişim
Kalabalığın sesini artık duymuyor olmamdandır
Esintisiyle beni en kuytu köşelerine düşüren hatıran
Şimdi işlenmiş bir etamin oldu
Kara duvarlara astım seni..
Beni merak ediyorsan
Halen çok sigara içiyorum ama daha astım olmadım..
Asılı kaldığım kahpe dünya
Malesef öldürmüyor beni..
Kayıt Tarihi : 4.5.2008 01:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!