Gecenin bir yarısı
Penceremden İstanbul’u seyrediyorum.
Derin bir sessizlik var
Yalnızlığımı hatırlatan,
Yüzüme tokat gibi inen
yalnızlığım...
Tüm insanlar uykuda değil,
Rüyalarının arkasından koşan uykularıyla
uyuyanlar,
Eğlenenler var, çılgınca
hayatı sadece
eğlenmeyle yeneceğini sanan.
Ben
Yalnızlığıma düşüncelerimle,
İstanbul rengarenk ışıklarıyla
geceye nöbetteyiz...
01.02.2002/03,45
Firuze
Kayıt Tarihi : 5.3.2008 16:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)