Yalnızlık Şiiri - Mahmut Cantekin

Kemiriyor bu yalnızlık kudurmuş,
İşkencede tüm düşlerim kan revan…
Semiriyor yâr sensizlik dik durmuş,
Kör gecede su vermiyor şadırvan…

Fırtınanın ayak sesi sinemde,
Efkâr basmış boğuluyor göz nemde,
Kayık olmuş garip gönül elemde,
Dert dörtnala prangada yelkovan…

Taş yağıyor tüm bedenim tarumar,
Gece vakti bu yalnızlık sert şamar,
Bir gül mehtap gönül senden aşk umar,
Yeter artık alev alev bu divan…

Sevdiğim can yıldızlardan çok uzak,
Buz yollarda dümen kırık can zikzak,
Her yalnızlık hain mayın kör tuzak,
Çiçek solmuş arı ölmüş boş kovan…

Cantekin der; bu yalnızlık ne lanet,
Bu evrende beni etti hayalet,
Gel sevdiğim göster artık asalet,
Sana kurban sana âşık bu civan…