Yalnızlık denilen zehir, damla damla tüketti benliğimi,
Götürdü sevgilerimi, götürdü bütün içtenliğimi,
Şimdi boş odalarda ben çalmayan saatler gibi,
En ufak sese kızarım.
Uyanmasın diye zincirli duygularım,
Kendimde susarım.
Uçuyorsa odamda bir sinek,
Merhametsiz karanlık içindeyim
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Devamını Oku
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta