Yalnızlızlık bir yağmura benzer,
Yükselir ovalara denizlerden
Uzak ıssız ovalardan eser,
Uzanır gider göklere...,
Ve şehrin üstüne göklerden düşer..!
Yüzlerini sabaha döndürdükçe sokaklar,
Umduğunu bulamamış üzgün, yaslı,
Ayrılınca birbirinden gövdeleri
Ve.., ve insanlar
Karşılıklı nefretler içinde
Yatarken ayni yatakta yan yana
Akar akar yalnızlık yalnızca...!
(1997 İzmir)
Mine TolgaKayıt Tarihi : 13.12.2007 14:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mine Tolga](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/12/13/yalnizlik-669.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!