Yalnızlık Şiiri - Levent Şen

Yalnız kalmak istemeden kendini yalnızlığa itmek
ve doğruları itiraf etmeden
olanca hızıyla yaşananların var olmak
duyguları bile hiçe saymak
ama dağları bile yıkarcasına sevmek
gariplikler hüzünlü ve sen varsan
gökyüzü her zaman bulutlu
ve sen yoksan yoksundur.
kayboluşlar bile
kazanç olur
ne garip dönüp dolaşıp kendine dönmek sonra çıkmak kendinden
ama yolun sonunda yinede dönmek
ve dönmek
hep dönmek
işe yaramasa da uğraşlar
mavilikler huzur vermez ise
ve sen yeşillerin arasında kaybolamıyorsan
tutkularını kaybetmişsen
hele bir de aşka tutsaksan
ama aşık da olamıyorsan
korkma
sen bitmişsindir belki de
yada ne bileyim korkmuşsun
başka ne var ulaşılacak
koca bir hiçi yazmaktan başka
ve okumak bütün hiçlikleri