Yalnızlık Şiiri - Murat Kalaç

Yüksekten düşen bir martı gibi vurdum kendimi denize.Zehirlenmiş bir aşktan ne kalır geriye? Şimdi yüzüme bakma,saçlarının rengini al ve git gözlerimden.
Bana bol nikotin ve uykusuzluk bırak.Gözlerin düşlerimde kanatan bir misafir...
Ellerin hiç dokunulmayacak bir masalmış.Ve her yağmur yağışında sen başkasıyla sevişeceksin.
Yine de her şiirimde mısrasın,kar altında bir yediveren çiçeği...Ve bu şehirde yenildiğim en son sevdamsın.
Şimdi yüzüme bakma,saçlarının rengini al ve git gözlerimden.Gün batımı ne zaman kızıla kesse zaten saçların oluyor bu şehir.Ve ben yine bir şiir yazıyorum saçlarının rengine,tek başıma...