Yalnızlık Şiiri - İbrahim Özdemir 2

YALNIZLIK

Bu yaşam bana göre degil,
Hiç bir şey mutlu etmiyor beni,
senin verdiğin mutluluk kadar,
Herkesin konuşdugu dili ben konuşamam,
Herkesin oldugunu ben olamam,
Ölüm seni bile düşünmediğimi sanma,
Çok yanına gelip gittim
ha şimdi,
Ha az sonra derken,
Yalnızlık sende kaldım,
Kapkaranlık odalarımda
sabahladım kaç kere,
Aklıma bile gelmedi erkekliğin
şaheser kadınları,
Çıkmaz sokaklarda,
Yagmurla ıslattım mutsuzlugumu
soguk oldu sırdaşım,
dalga geçtim aglamalarımla
cahit sıtkı tarancı niye
hep bahseder derdindeki ölümü
hak verdin,
onun için ölümü seçtim kendime
sonra yalnızlık seni.......

(demyanli) ibrahim özdemir