Boş gezegende,
Serbest bırakılan,
Bir canlı.
Eziyet ediyor;
Kendi kendine.
Ayıklıyor pirinç taşlarını.
Işıklı halkalar,
Aydınlatıyor onu.
Özentisi olmayan
Basit adam,
Gezegende azıyor.
Buz dağına çarpıp,
Sargılarla sarıyor kendini.
Doğum meleği,
Karşılıyor onu.
İçki düşkünü
Bu adama acıyor.
Parlak yıldızdan,
Bir eş veriyor.
Kayıt Tarihi : 1.5.2007 12:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!