Yalnızlık ne kötü şey.
İnsanı öldüren de yeniden var edende o...
Ben ise hangisindeyim?
Ölüm demi? Varolmak damı?
Ben ölümde, yazdıklarım var olmakta.
Sen ise bir garip haykırışta.
Kendi çabanda, benden uzakta.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta