Yalnızlık Şiiri - Yaşar Cihan Kaya

Yalnızlık ne kötü şey.
İnsanı öldüren de yeniden var edende o...
Ben ise hangisindeyim?
Ölüm demi? Varolmak damı?
Ben ölümde, yazdıklarım var olmakta.
Sen ise bir garip haykırışta.
Kendi çabanda, benden uzakta.
Bir bilsen bana ne kadar yakın olduğunu
Her an ellerimde, beynimde durduğunu
Benle ölüp, yazdıklarımda var olduğunu
Bilemeyeceksin...
Ben hep yazacağım sen hep yerinde duracaksın,
Bazen de işe yarayacaksın!
Cenazeme gelenler ceketini asacak sana.
Ben yalnız bir şair,
Sende demir bir askılık olacaksın...