Yalnızlık Şiiri - Süleyman Karacabey

Mevsim sonbaharın artıklarını yaşarken
Güneş yaz dan kalma bir saati sunuyor
Eylül soğuğuna inat Temmuz sıcağında şehir
Sokaklar cıvıl cıvıl kör ebe oynuyor çocuklar
Oysa ben girift bulmacalar içindeyim
Yalnızlığın tam ortasında düşüncelerimle
Kalabalıklar arasında tek başınayım
Miyop gözlerle bakıyorum yaşadığım şehre
Korna sesleri,işportacı simitçi sesleri kulağımda
Ezan sesi göğe doğru uzanırken ikindi vakti
Handikaplar içinde zati düşüncelerim
Günü kurtarmak yarını hazırlamak adına
Bir hamal yorgunluğunda beynim
İhtiyar çınar ağacı gibi yaşlandı aklım
Garibanlar sefiller adına yaşıyorum zamanı
Çengel bulmacalar çözmekte yüreğim
Şahin pençesinde timsah dişlerinde takılı
İhtiyarlığa inat gençlik türküleri yüklü
Koca şehrin süslü panjurlarında
Koşuşturmaklı çocuklar kitap gezdiriyor
Onlar adına yarınları okkalı yazmalı
Eylül soğuğuna inat temmuz sıcağında yaşamalı
Yalnızlığın acısını yalnız olanla paylaşmalı.