Yalnızlık Şiiri - Umut Bey

Yalnızlık içimde batmış bir gemi
Gözlerim yaşlarla çevrili ada
Gün olur bir gemi alır gölgemi
Gönlümün limanı bomboş olsa da

Uzaktan bir çığlık bana el eder
Sessizce dokunur kalbim sesine
Tutsaktır her gece takılıp gider
Gözlerim yalnızlık meşalesine

Yalnızlık her gece benimle doğar
Güneş batmak için çırpındığında
Ne karanlıklardan kurtulduğum var
Ne de karanlılar benim yanımda

En soğuk rüzgarlar benim iledir
İçimde sönmeyen bir hicran mumu
Yalnızlık ruhumda bir kelepçedir
Ben ister istemez onun mahkumu