Yalnızlık Şiiri - Bünyamin Gerger

Bünyamin Gerger

Bünyamin Gerger

1926-

36

ŞİİR

1

TAKİPÇİ

Yalnızlık

Alaca karanlık, ay ışığında,
Bütün gerçeklerin solduğu gibi,
Silinmiş bir yarım,kalan karşımda;
Ne mümkün yaşamak,olduğu gibi.

Gökyüzünde ayı uçuruyorum;
Yarım bir resimde dolanıyorum;
İp attım göklere,salıncak kurdum;
Geceden gündüze sallanıyorum.

Zamana tutunsam bitti bitecek,
Çeksem,dökülecek ellerimedek,
Kendimi zamana uyduramadım,
Şimdi de geceler beni yiyecek.

Bilirim,yalnızlık beni korkutur;
Geceleri yalnız yatmam,yatamam;
Yalnızlık ölümün öte yoludur;
İçimden bir türlü söküp atamam.

Bünyamin Gerger
Kayıt Tarihi : 18.1.2007 00:03:00

Şiiri Değerlendir

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Yılgın Yağmur

Tesadüfen Sarhoş şiirinize girdim... okudum, Sendeledim. ikinci olarak okuduğum bu dizelerinizle şiir zevkimin zirvesindeyim. hatır için, yada, sizin de kendilerine karşılık olarak, mükemmel, şaheser, harika, süper vs. yalakaca yorumlar beklentisiyle şiirlerinizin altına yorumlar yapılmadığını gördüm üstelik. Şöyle düşündüm Şair dost Adam yazmış dileyen okur, dilemeyen okumaz... varsa yazılanlarda bir cevher değeri asla kaybolmaz. Evet Şair gibi Şair olan dost seni tesadüfen buldum ama bundan gayrı şiirlerinizi bir başka gözle okuyacağım. selam ve saygılarımı sunuyorum.

İki şiirinizi okuyunca
Kesin hükmüm işte! gerçek bir şair...
Kelam şarabına bir dokununca
Dedim; usta budur, ben bir vesair.
Ayıldım, utancım

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (1)

Bünyamin Gerger