Ne kadar zor bilir misin yalnız kalmak
Dingin ruhum oldu yalnızlığa esir
Yalnızlık dehlizlerine dalmak
Ateşler içinde kavrulan bedene oldu sır
Sabahları yalnız kalkmak güne
Uyanmak başka dünyalara her seferinde
Yalnız tek başına yatakta dönmek
Saatlerce ve onlarca yıl kendince
Gün güne müsavi, her geçen gün heder
Bir bir biten umutlar, gülümsemeler
Her biri diğerinden beter
Dur demek lazım, artık yeter
Seni istemek, olabildiğince güçlü
Sensizlik olduğunda suçlu
Sevgiler yığınla üstümde
Sevgisizliğe ağlamak, gün bulutlu
Güneşe hasret, sana uzak
Işığa muhtaç, hayat tuzak
Yatmak yıllarca uyanmadan
Uyumak sonsuzluğa kalkmadan
(23.09.2004, İstanbul)
Taha YaycıKayıt Tarihi : 8.1.2007 06:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!