Yalnızlık çöktü içime
Bu kadar canlı arasında
Cesaretim üşüdü korkularım coştu
Medet arar oldum kabuslarda
Yalnızlık çöktü içime
Yundum yağmur suyunda
Yer gök şaştı
Ağladım sövdüm kimse anlamadı
Yalnızlığım yazgım aştı
Kayıt Tarihi : 25.12.2006 12:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ömer Gülmez](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/12/25/yalnizlik-492.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!