Yalnızlık Şiiri - Celâlettin Çevik

Akşamdan kalmışım
Küfür gibi başlıyor gün
Kimi görsem zıddıma bir tebessüm
Hüzün suçlarımı kim sorar bugün

Öfkemi suskunlukla bastırıyorum
Ya dilsiz ya sağır sanacak birileri
Hatta yüreksizde denebilir ardımdan
Acıyı şarap boğar bugün

Gözlerime yaş bırakmadı gözlerin
Mevsimde yağmursuz geçiyor
Tohum toprakta kalacak besbelli
Sen bile unutmuşken, beni kim arar bugün

Yalnızlıktan bunaldım,
Terk edilmekten yoruldum
Peşpeşe acılar, intiharı tetikler aklım
Ay, kan kırmızı doğar bugün

(İsyan Günleri -1)