Bir yalnız adam, elleri ceplerinde,
Gezer nemli sabahlarda,
Ne kimse onu görür, ne o kimseyi.
Nemli rüzgar yalar yüzünü,
Çökertir acılı omuzunu,
Yakar yüreğindeki bir acı yeri.
Gezer elleri ceplerinde.
Ne o kimseye bakar, ne kimse ona..
Doludur, gam yüküyle,
Ilgıt ılgıt erir onun her yanı.
Gezer elleri ceplerinde,
Yalnız mı yalnız..
Yüksek dağlar gibi
Başı, duman duman,
Kar gibi yığın yığın efkar.
Acısı, sancısı içinde
Kime derdini dese
Kime söylese,
Bilmezler onun halini.
Efkarı başında dumanlı dağlar gibi.
Kayıt Tarihi : 4.7.2006 15:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (3)