En yalnızı ben bilirdim
Bir baktım denize,
Dalga yalnız, yakamoz yalnız.
Rüzgar yalnız, martı yalnız.
Yıldızlardır sanırdım göz kırpan
Aşkına karşılık bulamayan
Baktım ay yalnız, güneş bile yalnız
Isıtmak için ellerimi uzattım ateşe
Kor yalnız, alev yalnız.
Sürüklenip giderken alem içinde
Dur dedi bir ses bedenime
Saniyeler yalnız, saatler yalnız
Sitem ettim insafsızca Tanrıya…
Gördüm ki kul yalnız
Tanrı bile yalnız.
12/05/2004
Mustafa AlaybeyoğluKayıt Tarihi : 13.6.2006 10:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Alaybeyoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/06/13/yalnizlik-409.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!