Yalnızlık Şiiri - Gülhan Gökalp

Dün gece dolaştım sokaklarda,
yalnızlığımın son demindeydim artık...
Bir dost aradım kendimce,
bulamadım... yalnızlığıma ağladım...

İçki şişelerinden umdum dostluğu,
sadece hüzün verdi yalnızlığıma...
Umudum tükendi, kayboldum sokaklarda,
Umutsuzluğuma, tükenmişliğime ağladım...

Sokakta rastladım o serseriye,
ağlıyordu o da kendi haline...
Bir kader paylaştık sanki onunla,
oturduk, ağladık sabaha kadar....