Yalnızlık Şiiri - Halil Aksoy

Sevgim yok kana kana içmeye.
Kurumuş pınarlarım.
Umudum yok yollar gitmeye.
Karanlıklar içinde kalmışım.
Güneş doğmuyor benim için artık.
Hep karanlıklar,
Karanlık günlerim, karanlık düşlerim.
Rüyalarım hep karanlık.
Başımalsam
Çıksam dağlara derim.
Dağlara.
Dağlar aşsam derim.
Dağlar aşarken,
Karanlıktan sıyrılsam derim.
Yol bel istemem.
Varsa mutluluklar diyarı,
Gitmek isterim.
Yitirdiğim düşlerimi,
Kaybettiğim gündüzlerimi,
Belki bulurum,belki gülerim.
Çok acılar çektim.
Gözyaşlarımın esiri oldum çoğu zaman.
Hep gecelerde ağladım.
Yalnız ve karanlık bakışlar altında.
Oysa biraz sevgi,biraz anlayıştı,
Tek istediğim.
Bu yalnızlık deli eder adamı.
Kör eder.
Işık bırakmaz gündüzleyin gözlerinde.
Geceleyin düşlerinde.
Etrafını saran düşünceler,
Esir alır seni.
Eğer paylaşacak biri yoksa yanında.
Yoksa kalbini açan.
Yoksa gözlerine bakan.
Yoksa nefesine nefes katan.
Işıklar, umutlar,
Toz olur savrulur gider,
Uçuşur etrafında.