Yalnızlık. Şiiri - Adulera Ayza

En ağır işçisi idim aşkın
Ne kalpler ne gözler
Saçlar yaptım kaşlar yaptım
Ama hep yaptım
Birine göre hafif digerine göre
Dayanılmazdım.
Agır oldum zaman zaman
Külçe gibi
Sevdalı oldum bir ara
Mecnun gibi
Sevdama kavuşmak üzereyken
Agır bir darbe aldım
Gönül kalemden
Dedim her seferinde
Ben yaparım yeniden
Yaptım
Yıkıldı yaptım
Onarım işinide hiç
Bırakmadık.
Bu yıl emekli oldum
İkramiyemi aldım
Koca bir
Yalnızlık.