Yalnızlık Şiiri - Nurten Köroğlu

Bir yangın olur geceler
bıraksan; volkan olur patlar
bir düğüm olur saatler
çarelerini bağlar
öylesi zordur ki yalnızlık
öksüz bir çocuk gibi
her akşam ağlar

Bir ses ararsın karanlığın
kuytu köşelerinden
hiçbir iz kalmamıştır artık
gençliğin o
pervasız gülüşlerinden
yalnızca,
bir sen,bir de yaşlanan
yüzündür kalan aynada
gördüğün çizgilerin
her biri bir anıyı dağlar
öylesi zordur ki yalnızlık
öksüz bir çocuk gibi
her akşam ağlar