ne zaman denizi düşünsem
bulutlanır bu gökyüzü
nasıl da acıtıyor hasret
baldıran zehiri gibi
ne zaman çıkıp katılsam kalabalıklara
daha da boşalıyor içim /kalbur gibi
gölgeleri topluyorum sokaklardan
irili-ufaklı, anadan doğma çıplak
ne zaman nehir kenarına insem
gemiler geçiyor us’umdan artırarak yalnızlığımı
gülsem, deli diyor alayı martıların
ağlasam utanıyorum mahcup bir çocuk gibi
ve ne zaman giyinsem
bir bluz düşüyor aklıma Şile bezinden
üşüyorum...
üşüyorum Zemheri gibi...
Kayıt Tarihi : 31.12.2005 00:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ne kasketim kaldı senin ora işi
ne yollarını taşımış ayakkabım,
son mintanın da sırtımda paralandı çoktan,
Şile bezindendi.
Sen şimdi yalnız saçımın akında,
enfarktında yüreğimin,
alnımın çizgilerindesin memleketim,
memleketim,
memleketim...
Büyük usta Nazim in bu güzel siirini cagristirdiniz...
yüreginize saglik...
saygilar
Suna Doğanay
Sevgiyle.
ağlasam utanıyorum mahcup bir çocuk gibi
___Çok güzel...Meral hanım yürekten kutlarım güzel dizelerinizi....
Tebrikler ve sevgiler şair...
TÜM YORUMLAR (14)