ömrümün acılı yarısı
alnımda görünmeyen derin çizgi
şakaklarımdaki beyaz gölge
koynumda beslediğim körpe hüzün
kalabalıklar içindeki kör noktam
ben sana alıştım
yalnızlığım
Bir karanlık geliyor yokluğunun ardından
Ne zaman güneş batsa bu son gecem diyorum
Vazgeç yalan dünyanın köhne saltanatından
Yetişir bunca keder, bunca elem diyorum
Her şey sağır içimde ne şiir ne musiki
Devamını Oku
Ne zaman güneş batsa bu son gecem diyorum
Vazgeç yalan dünyanın köhne saltanatından
Yetişir bunca keder, bunca elem diyorum
Her şey sağır içimde ne şiir ne musiki
