Yalnızlık... Şiiri - Pınar Koç

Yalnızlığımı birde siz yüzüme vurmayın,
Korkutmayın beni
Ey geceler…
Korkuyor,
Korkuyorum…
Söylemesi zor! ! !
İçim ürperiyor yalnızlık kelimesiyle,
İçim ürperiyor simsiyah gökyüzüyle…
Hayır!
Hayır geceler
Ve geceler…
Tek dostum sizlersiniz…!
Tek arkadaşım,
Ve tek sırdaşım…
Ne olur korkutmayın beni bu gece..!
Hiç sabah olmayacak,
Ürpertici şehir ışıkları hiç sönmeyecek gibi geliyor! ! !
Yok hayır! ! ! ! ! ! ! ! !
Hayır…
Sabah olmasın,
Yalandı bütün söylediklerim…
Yalandı hiç sönmeyecek gibi gelen şehir ışıkları…
Yalvarıyorum
Sabah olmasın….
Her sabah,yalnız geçen günler takvimine
Bir sayfa daha ekliyor…
Ve her gün,biraz daha kalınlaşıyor bu takvim! ! !
Yüzümde çizgiler artmasa bile,
Her gün bir tel beyaz saç,
Her gün tükenen göz yaşları…
Yok hayır,
Belki yüzümde de çizgiler artıyor…
Ve kalınlaşan bir takvim,
Kırışık yüzler,
Tel tel beyaz saçlar..
Tükenen gözyaşları ile
Yalnız günler ve geceler istemiyorum…
Hayır sabah olmasın! ! !
Sizde yüzüme vurmayın yalnızlığımı
Ey geceler…

1992