Bir başka oluyorum akşamları;
Acaba korkuyor muyum?
Sensiz,tek başıma karanlıktan.
Hayır! Hayır! Korkmuyorum.
Ama,yavaş yavaş üşüyorum galiba,
Akşamla batan,güneşlere denk
Sıcaklığın olmadığından.
Bir hüzün çöküyor ruhuma
İlerledikçe zaman.
Karanlığın sessizliğinde,
Sesini duyamadığımdan.
Ahmet ORMANCI
17.03.1995 - Kütahya
Kayıt Tarihi : 26.9.2005 22:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!