Yalnızlığı iyi bilirim ben...
duvarların içinde neler gizlediğini...
nasıl yuttuğunu bilirim.
o eve girdiğin anda
o dik duruşun,
o şen gülüşün nasıl kaybolduğunu,
gücün nasıl tükendiğini
bilirim.
Bir nefese en fazla ihtiyacın olduğunda;
gözlerinin buğusundan
aynada ki aksini başkası sanıp sarılmayı bilirim.
Yürek atışların hıçkırık olur
sarsılırsın...
Evin sarsılır...
Ve yıkıntılar arasında bulunmayı beklersin..
Bilirim.
(19 Ocak 2003)
Kayıt Tarihi : 25.7.2005 01:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!