Yalnızlık bataklıktır
Batarsın battıkça
Elini tutan olmaz
Bağırırsın yırtarsın kendini
Sesini duyan olmaz
Yalnızlık karanlıktır
Gidersin farkında olmadan
Arkandan çağıranın olmaz
Farkında olmadan kendinden geçersin
Kendi mezarını kendin kazarsın
Yalnızlık acıdır
Yakar
Yaktıkça batar
Farkında olmadan ölürsün
Ama kurtulamazsın
Yalnızlık sessizliktir
Sessizlik çökertir insanı
Cevap veremezsin
Versen de alamazsın
Benim yalnızlığım sensin
Çünkü sen farkında değilsin ama
Sen benim
Hem yaşayış hem ölüş nedenimsin
Sen benim
Tek sevdiğimsin
Kayıt Tarihi : 11.6.2011 14:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zeynep Uyanık](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/06/11/yalnizlik-236.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!