Uzun namlulu bir silah gibi yalnızlık,
Bir adım atsam dışarı, göğsümden vuracak.
Odamın karanlığına gömsem ruhumu,
Ya kalbimi, ya da zamanı durduracak.
Sinema perdesine benzer hayallerimiz,
Kiminin renkli, kiminin siyah beyaz,
Sımsıkı giyinsem bile aşkı üstüme,
Titretir ta içimi, yalnızlık denilen ayaz.
Boynu bükük sokak lambasıyım köşede,
Üzerinden gelip geçtiğin kaldırım taşıyım.
Penceremin kenarında bekleyen kuşlar gibi,
Yalnızlığıma ortak arayan, bir garip naçarım.
2015/İstanbul
Ünsal KıratlıKayıt Tarihi : 11.4.2025 19:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!