Yalnızlık Şiiri - Boran Arslan

Kumsaldayım yalnız başıma
Güneş batıyor denizin ufuklarında
Deniz eşlik ediyor sessizliğime
Hangisi yarama yollar açıyor ise

Geceleri onun gözlerindeyim
Sensizliği yaşıyorum hala gidemedim
Yoksun ki sol yanımda aklımla gideyim
Yoksun ki aklımda sol yanıma geleyim

Varlığın yeterdi eşi benzeri olmayan gülüşe
Onuda alıp gittin esir ettin gülen gözlere
Kaldım, kaldım yalnız başıma fotoğrafın ile
Kim mutlu ederki doyamadığım gözlere

Sensizim artık bir o kadarda hissiz
Yokluktayım bir o kadarda sensiz
Esaretim demir parmaklıkları aşıyor
Ay ışığı bu yolda yolumu aydınlatıyor

Senin yolundayım bakamadığım o gözlere
Doyamadım o tatlı çaresizliğe
Hangisi yarama merhem olsun
Geceleri doğan yalnızlığıma