Yalnızlık Şiiri - Ömer Faruk Okay

Kapkaranlık gecede, yalnız kaldım düşüncelerle,
Ay ışığı bile kaçtı, bulutların ardında gizlice.
Gökyüzü, siyah bir örtüyle kaplanmış,
Yalnızlığımın derinliğinde, ruhum sessizce ağlamış.

Yıldızlar bile saklanmış, karanlığın kollarında,
Bir umut ışığı aradım, gecenin sonsuz karanlığında.
Rüzgarın uğultusu, kulaklarımda yankılanır,
Gecenin sessizliği, kalbimde bir sızı bırakır.

Her nefes alışımda, soğuk bir esinti hissederim,
Bu kapkaranlık gece, yalnızlığımın şarkısıdır bildiğim.
Ama bilirim, her karanlık gecenin ardından,
Güneş doğar yeniden, yeni bir umutla yarın.