Yalnızlık Şiiri - Yorumlar

Seyfettin Barlas
26

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

YALNIZLIK
Düşüverdi dizlerin üstüne zifiri karanlıkta
Ne tutunacak bir taş ne de bir dal
Kaybettikleri tek tek canlandı anılarında
Ne bir yankı ne bir nefes, esir yalnızlığına.

Kör bir kuyunun dibiydi sanki bu sessizlik

Tamamını Oku

Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta