Yalnızlık Şiiri - Gülcan Arıkan

Bugünlerde başıma bela oldu yalnızlık,
Sabah kalkıyorum o karşımda,
Akşam yatıyorum onunla,
Şarkı dinliyorum yalnızlık,
Kitap okuyorum yalnızlık,
Olmayacak böyle diyorum,
Alıyorum kalemi kağıdı elime,
Şiir yazıyorum,yine yalnızlık...
Dinlediğim şarkılarda,
Yürüdüğüm yollarda,
Tanıştığım insanlarda hatta,
Neye heveslensem,
Neye çarpsam yüreğimi,
İçimde doldurulamaz koca bir boşluk,
Yanımda yamacımda yine koca bir yalnızlık

Kitaplarını attım en tozlu raflarına kitaplığımın
Şiirlerini de okumuyorum artık,
Dinlemiyorum şarkılarını da,
Birgün karşılaşırız belki diye,
İnan ki ugramıyorum onun uğradığı yerlere bile...
Sahildeki banklar,iskeledeki martılar,
Hiçbirine aldırış etmiyorum bu aralar
Yolum da düşmüyor bu aralar gerçi ama;
Yalnızlık en çok oraları sever ya,
Bir de onun sevdiği yerlere gidip
Oralarda onunla tekrar karşılaşmak da istemiyorum

Bugünlerde başıma bela oldu yalnızlık,
Kaçıp kurtulsam diyorum,
Kaçamıyorum.
Gülcan/ 16 Kasım Avcılar