Yalnızlık Şiiri - Şahin Gezer

Yalnızlık, bir dağın tepesindeki çınar gibi,
Rüzgarla fısıldayan yapraklarıyla.
Gökyüzüne uzanır, bulutlara dokunur,
Ama kökleri, toprağın derinliklerine bağlı.

Şehrin ışıkları uzaktan parıldarken,
Yıldızlarla dolu bir gökyüzüne bakarız.
Her bir yıldız, bir umut kıvılcımı,
Yalnızlığımızı aydınlatan sessiz yoldaşlar.

İnsan kalabalığında bir sessizlik,
Gürültünün ortasında bir huzur anı.
Yalnızlık, bazen bir arkadaş gibi,
Kendimizi bulduğumuz bir anın tanığı.