Yalnızlık, tek kişi kalmak değildir.
Yalnızlık, derdini anlatmamaktır.
Tek başına çölde olmak değildir,
Korkuyu içinden atamamaktır.
Büyük şehirlerin kalabalığı,
Bir başına kılar suda balığı.
Koca şehir bilir, safı, alığı,
Saflık, aldığını satamamaktır.
Uysan, kişiliğin bozuluverir,
Uymasan karşına diziliverir.
Bu durumda ruhun üzülüverir,
Dert, ruhu topluma katamamaktır.
Gitsen kişiliğin birlikte gelir,
Herkese yabancı, kendini bilir.
Halkla kaynaşma dan o yalnız ölür,
Kendini çokluk ta tutamamaktır.
Velhasılı ıssız durumdasın dır,
Herkes görür, yazar yorumda sındır.
Veya bakım lık bir kurumda sındır,
Durmuş oğlu rahat, yatamamaktır.
Hüseyin Durmuş 3
Kayıt Tarihi : 7.6.2024 11:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)