Yalnızlık Şiiri - Ahmet Kaytancı

Bu dağ başlarında yalnızlığım gelir aklıma
Koca Toros Dağları anlamaz beni
Sığınacak dal ararım deniz gibi ormanlarda
Bir ağaç kovuğu barındırmaz beni

Çiçeklerle,kuşlarla konuşmak isterim
Ne olur bir ses,bir nefes derim
Buhrana düşer yalnızlığımı yerim
Uzaklardan gelen bir ses erindirmez beni.

Kalabalıklara giderim kocaman şehirlere
Üzerinde kocaman köprüler,kocaman nehirlere
Bazen kendimi vururum kocaman sahillere
Kocaman denizler arındırmaz beni.

İsyan ederim yalnızlığımın göz yaşlarına
Temeline konulan temel taşlarına
Gündüz hayaline,gece düşlerine
Göründürmez beni.

Siz olmasanız melek yüzlü çocuklar
Mavi,yeşil,ela gözlü çocuklar
Elleri çamurlu,tozlu çocuklar
Bu dağlar düşündürmez beni.

İçimizdeki Ses Sayfa; 22