Yalnızlık ne derin bir duyguymuş meğer,
Kara delik gibi,
İçine çekiyor günden güne.
Bir fırtına gibi,
İçimdeki yaprakları alıp götürüyor.
Yaralı bir kuşun çırpınışı gibi,
Çırpınıyorum her gece.
Avazım çıktığı kadar haykırıyorum,
Sesimi duyan sadece,
Karanlık ve yalnızlık oluyor.
Kayıt Tarihi : 6.2.2024 23:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!