hep imrenirdim yalnızlığa yalnız yaşayanlara
meğer ne zormuş yalnız kalmak kaldım da
dinlemek de istiyor dinletmek de insan
cansız varlığa dönüyor yalnızlıktan
yalnız yaşamak bir sanat olsa gerek
yaşayanlara sormalı memnunlar mı gerçek
ya biz bilmiyoruz çevremizdekileri anlamayı
yaşamanın tadına nasıl varılıyor anlatsalar
anlatsalar yine de kalmak mı yalnız
aklımdan geçmez herhalde yaşayamam
önüme altınları yığsalar...
Kayıt Tarihi : 25.12.2004 11:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!