Yalnızlık Şiiri - Arıkan Akar

Sigaramda apolitik bir iç çekiş
Göğsümde kutsal bir duman
Şiirler iniyor gökyüzünden
Ayetler geçiyor dilimden
Kaçağım ,bir mayın tarlasının ön safında
Gelsem, ölür bendeki tüm baharlar
Kalsam,korkak bir savaşçı yazılır tarihe
Pusuda ömrümü biçiyor hayat ince bir çizgide
Kaç yalnızlık taştım ben bu yaşama

Sevişen bir yaram var ,mazoşist iklimler kuşanmış
Zagros'un soğuğuna bıraktım en ilkel ve en sıcak yanımı
Zıtlıkların savaşına muhtacım,monoton bu dünyanın çemberinde
Dünya kaos, Evren kaos
Bir soluk daha alsam öleceğim

İsçi tulumu giymiş ,sabahlarım
Gazete köşelerinde aranıyor gençliğim
Aykırı mısralarım ölüm tehditinde ,gecenin en sevişgen saatinde
Panzer paletlerinde ezildi şiirlerim
Öndörtlük gelinin öfkesi var
Zerdüşt'ün inancı var
Kaç yalnızlık taştım bu hayata
Kaçtır,ruhum soyuluyor gerçekten
Tenimdeki yaranın müsebbibi var

Avuçlarımda çoğaldıkça ölen bir savaş var
Özlem var barışa ,bilmem kaç kilometrelik bir uzaklıktan
Bir kağıda yazıyorum barışın şiirini
Ve sonra başka bir kağıda
Ve sonra başka bir kağıda
Yazıldıkça uzayan bir ömrü var barışın

Nikotin emerken dudaklarım kaçak bir sigaradan
Feodal yanım depreşiyor
Çayı arıyor ellerim sıvasız bir duvarın dibinde
Gözlerim çok tanrılı bir din bardağımda
Göğü kucaklıyorum
Muaf oluyor şehirler iklimlerden
Kutlanıyor salaş bir meyhanede yalnızlık