Yalnızlık... bazen bir gölge gibi sarar insanı,
Sessizce sokulur yüreğine, belli belirsiz,
Kalabalıkların ortasında bile bir başına kalır insan,
Gözlerin bir yere bakar ama ruhun başka âlemlerde.
Sokaklar ıssızdır, geceler apansız uzun,
Her köşe başında biraz daha eksilirsin,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta