Yalnızlık Şiiri - Haydar Öztürk 2

İçinde ki geçmeyen, tükenmeyen sıkkınlık.
Her şeyden ve herkesten duyduğun bıkkınlık.
Yastığının kenarında izleri kalan o ıslaklıkla,
Sesi soluğu çıkmayan binbir hıçkırık...

Yatağına seni hapseden o iğrenç varlık,
Uyumana da uyanmana da engel olan darlık.
Göğsünün üstünde ki ağırlık, diplerde ki karanlık,
Bekliyor, öldürmek için, kendisini gösterecek mutluluğunu bir anlık.

Çevrendekileri unutturur, gözlerinde dalgınlık.
Sözcüklerini yarıda kesen derin nefes, yılgınlık.
Yarım kalanlarına, hiç kalmayanlarına dargınlık,
Ölümsüz gibi gelen çözümsüzlük, yalnızlık.