Katran karası battaniyesine sarılmış gece
Ben gecenin koynunda üşüyorum
Bu sessizlik hiç bir gürültü kadar sesli değil
Göz kapaklarım düşüyor direniyorum
Kirpiklerimden tavana asıyorum gözlerimi
Kucakladığım geçmişimi soluyorum buram buram
Anılarımın canı saklambaç oynamak istiyor
Önüm arkam sağım solum sobe
Saklanmayanları bir bir ebeliyorum
Birkaç takvim yaprağının düşmesini bekliyor yeni yıl
Teraziye koyuyorum hüzünlerimle mutluluklarımı kıyaslıyorum
Hangi kefesi üste çıkar kestiremiyorum
Muhasebesini yapıyorum yaşadıklarımın
Hayattan alacaklarımla borçlarımı dengeleyemiyorum.
Her yaşadığım günün bir önceki günden değerli olmasını umut ediyorum.
Kayıt Tarihi : 5.6.2022 23:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!