Yalnızlık Şiiri - Geylani Aksin

Bir sabah vaktidir ezan okunur
O ezan ki dinleyene dokunur
Abdest için yatağında doğrulur
Bir iç çeker tekrar yanın boş bulur

Evet hayal değil onu kaybetti
Evdeki neşesi nereye gitti
Onunla birlikte bu ev de bitti
Artık bu dünya da o da garip ti

Ve silkinir kalkar abdesti alır
Havlu için askılara uzanır
Bakar ki kirlidir kokuyu alır
Umursamaz siler ama utanır

Kılar namazını tesbihi çeker
Bakar boş odaya derin iç çeker
Az sonra midesi bir açlık çeker
Bir şey yemek için mutfağa geçer

Orada da duyar sanki sesleri
Bir vakit ne hoştu mutfak sesleri
Şimdi yalnız evde geçmez günleri
Sadece kendi ve hoş hayalleri

Evlatları gitmiş hepsi bir yerde
Binde bir ararlar özel günler de
Birlikte olunan o günler nerde
Boş ver hakka yönel seccade ser de

Evin her köşesi hatıra kokar
Sanki hanım evlat kapıdan bakar
Onlarsız bu oda içini yakar
Şimdi onlar kendi evine bakar

Artık dünya senin için gereksiz
Azaların işin için yetersiz
Gözlerin doluyor öyle sebepsiz
Ölene dek böyle olur çaresiz

Zilin çalar komşu gelmiş kapın da
Bir kap yemek getirmiş sıcağın da
Hal hatır sorar selamlaşır da
Elifken vav olmuşsun karşısın da

Ne yemek istersin ne de yaşamak
Asıl gayen hemen Hakka ulaşmak
Mümkünse eşinle orda buluşmak
Ebedi yurdunda dertsiz yaşamak

Her an beklersin ki Azrail gelsin
Belki gelir diye tövbe edersin
Bu yanlızlık onunla sona ersin
Merek etme sende elbet gidersin