Sen hangi karanlık
Yamaçlardan koptun
Geldin böyle akşam üstü
Oturdun ortasına
Yorgun gönlümün…
Hep aynı şarkıdır bu
Gün batımlarında
Dalgaların söyleyip
Martıların dinlediği
Ben güneşle gideceğim
Ki,
Gölgem kalsın yanımda yürüyen
Yoksa dinlemez beni
Bu yapraksız dal
Bu soğuk rüzgâr
Tut ki
Konuşmazsam
Bu yalnızlık
Beni boğar.
Kayıt Tarihi : 16.1.2023 20:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!