Tekrarlara mecburi tekdüze bir hayat
Dinlemekten sıkıldım mutluluğu sizden
Herkese vuslat bana düşen yine sebat
Denklem yine aynı; yalnızlık eşittir ben...
Araç; ekmek kavgası, amaç; mutlu yuva
Bu kadar basit mi yaratılış insanlık?
Nedir bu hayattaki amansız kargaşa?
Böyle yaşamaktansa olsun yine yalnızlık!
Kayıt Tarihi : 6.10.2014 18:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!