Yalnızlığa bak!
Gör onu.
Bir başına kalmış,
Kendi kendini yemiş.
O da istemezdi;
Yalnız kalmak.
İnsanlar bıraktı onu.
Kendi çevresinde
Döndü durdu.
Kurtulmak için
Açık kapı aradı.
Ama bulamadı.
Sıkıldı, sıkıldı,
Suyu çıktı.
Göl oluştu;
O da yüzdü.
Kayıt Tarihi : 11.3.2008 11:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!