Yalnızlık - 2 Şiiri - Ahmet Berat Ünal

Ağardı saçlar ağardı,
Sakallar da ağardı.
Gurbet ilde yalnızlık
'Gel' diye bas bas bağırdı.

Hep gurbette geçti yıllar;
Gençliğim gurbette geçti.
Azgın fırtınalı yıllar;
Bir sükûn bulmadı.

Allah'ım günâh yazma bize,
Üzgünlük içimizde.
Okul, çocuklar iç içe.
Gönlümü, onlar avutuyor benim.
Hep beraber geçiyor;
Gün ışığında saatlerim.
Talebelerim, benim çocuklarım.
Gündüzleri:
Hasan'ın, Mehmet'in, Osman'ın,
Fatma'nın, Ayşe'nin, Yosma'nın
Işıl ışıl yanıyor gözleri..
Her sözlerinin başında, sonunda
'Öğretmenim' diyorlar 'öğretmenim'

Yalnız, ikindiden sonra,
Paydosta:
Çantaları takılı omuzlarında;
Evlerine, köylerine dönüyorlar,
Koşa koşa..

Beni mi soruyorsun arkadaş beni?
Kendini gecelere adamış,
Yürüyor karanlığa doğru
Defter, kitap koltuğunda...

Pötürge /Behramlı Köyü 1983
Noter n. 3616