Yalnızlık Şiiri - Yorumlar

YALNIZLIĞIN KARANLIĞI
Yalnızsın şimdi karanlığın gölgesinde ruhundaki sessizliği dinliyorsun seni bekleyen sonu görüyorsun aynada yalnızca senin sonun. seni bekleyen şeye bakıyorsun aralıksız, gözlerinde parlıyor yaşamın sınırında sana sunulan ölüm. kendi ormanında yavaş adımlar atıyorsun dolunaylı bir gecede, yalnızca sen varsın,karanlık ağaçların arasından süzülüyorsun, bir gölge gibi seni takip ediyor ruhun, karanlığın derinliğinden gelen sesleri duyuyorsun. Öyle bir ses ki bu tüm vücudun titriyor yerden kesilircesine, belli etmek istemiyorsun korkunu, kaçmaya başlıyorsun yavaşça, koşmak istemiyorsun artık, yüzleşmeyi geciktirircesine yürüyorsun sinsice, kusmaya başlıyorsun içindeki her karanlığı,seni aydınlıktan uzak tutan karanlığı boşaltıyorsun korkunu düşünceni içindeki tüm pisliğini atıyorsun, burası senin ormanın, senin çıkmazın, asla kaçamadığın boşluğun, senin karanlığın burası gerçek özgürlüğün tüm sırların burada. Kendi çöplüğündesin şimdi, çıkar içindekileri. buraya, seviyorsun, bir o kadarda korkuyorsun. kendinle yüzleştiğin yer burası her şeyin bu ormanda gizli, kimsenin bilmediği kaçmaya çalıştığın günahların burada gizli, asla kaçamıyorsun bu ormandan nereye gidersen git seninle gelecektir kendi karanlık ormanın, karanlığın aklının bir köşesine tamamiyle yerleşmiş bir şekilde zamanla seni sorgulamaya ve yüzleşmeye çağıracak. Buraya alışman zaman alacak, önceleri korkacaksın kendinden, içindeki pisliklerden, yalnız kendi ruhunla olduğun ormandan bile gizlemek isteyeceksin önceleri ama içinde biriken pislik biriktikçe dayanılmaz olmaya başlayacak senin için yaşam, hiçbirşey sana güzel görünmemeye başlayacak artık.kaçmaya başladığın zaman kendinden, acı çekmek hayatının bir parçası olduğu zaman, kendinle kalacaksın zamanla.işte burada kaçınılmaz ormanına girmek istersin çünkü onu yaratan sensin aklının biryerinde kendince düzenlenmiş ormanındır orası.Orası senin yaşam kaynağın, arınma yerindir. kendi günahlarını gördüğün temizlendiğin yer bu orman, senin aynaya her bakışında gördüğün iç yüzün, tek sığınağın, kendi karanlığın, buradan kaçamazsın! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !
umut'espoir'